Header set Access-Control-Allow-Origin "*"

سفر به امارات دنیای معماری مدرن و فرهنگ بومی

سفر به امارات دنیای معماری مدرن و فرهنگ بومی

سفر به امارات دنیای معماری مدرن و فرهنگ بومی

وقتی مردم به سفر به امارات فکر می کنند به یاد دبی و خط افق همیشه در حال تغییر آن می افتند. آن ها به زیرساخت های آینده نگر، سبک زندگی جذابی که ساکنان باید داشته باشند و توسعه سریع آن با وجود این که کمتر از 50 سال پیش ساخته شده است فکر می کنند. بدون شک امارات یکی از پیشرفته ترین کشورهای جهان فقط به خاطر دبی و ابوظبی نیست. این کشور از 7 منطقه یا امارت تشکیل شده است. ابوظبی، دبی، شارجه، عجمان، ام القوین، فجیره و راس الخیمه. در حالی که معماری بومی یک کشور نشان دهنده تاریخ، فرهنگ و سنت آن کشور است معماری مدرن بیانگر شرایط اجتماعی-اقتصادی فعلی و امکانات جدیدی است که مردم در سبک زندگی شان ایجاد کرده اند. در این مقاله تأثیرات و سبک های مختلف فرهنگی در معماری امارات آمده است.

 

سفر به امارات، ابوظبی

سفر به امارات   و ابوظبی، پایتخت امارات متحده عربی روز به روز در حال پیشرفت است. جایی که ابوظبی امروز ایستاده در مقایسه با هویت آن به عنوان یک دهکده ماهیگیری کوچک در گذشته، یک شاهکار قابل توجه است. تأثیرات بر معماری در پایتخت فراوان است. هر تأثیری تفسیر خود را از مدرنیته به ارمغان آورد. برنامه ریز ژاپنی کاتسوهیکو تاکاهاشی و معمار مصری عبدالرحمن مخلوف، ابرساختمان ها و فضاهای سبز ابوظبی را طراحی کردند.

شرکت معماری دولتی بلغاری “بولغار پراجکت” که در مسابقه معماری در سال 1979 برنده شد، سبک بروتالیسم شوروی را به ارمغان آورد. سازه‌ های بتنی عظیم مانند ساختمان ‌های شهرداری و ایستگاه مرکزی اتوبوس. شهرداری ابوظبی و بخش برنامه ریزی شهری توسط دیمیتر بوگدانوف طراحی و در سال 1985 افتتاح شد، در حالی که ساختمان شهرداری ابوظبی توسط واسیل پتروف طراحی شد. آرتور اریکسون، معمار مشهور کانادایی، ساختمان نمادین اتصالات شیشه ‌ای دریایی را با یک توپ گلف غول ‌پیکر در بالای شهر طراحی کرد.

 

ساختمان تئاتر ملی

ساختمان تئاتر ملی

پدر معماری مدرن عراق رفعت چادرجی، ساختمان تئاتر ملی را طراحی کرد. با این حال، حتی با وجود تأثیرات اروپای شرقی و بین المللی، ابوظبی همچنان توانسته است از یکنواختی شهرنشینی جهانی فرار کند. اعتبار این دستاورد به شیخ زاید آل نیهان می رسد. او حکمی را به شهرداری و اداره فواید عامه صادر کرد تا اطمینان حاصل شود که ساختمان‌ های عمومی و خصوصی “منعکس کننده شخصیت عربی، اسلامی و تاریخ تمدن منطقه” باشند.

او بر معماران نظارت داشت و در کنار آن ها کار می کرد. در هنگام انتصاب عبدالرحمن مخلوف به عنوان برنامه ریز شهری وی از تمایل خود برای نشان دادن تصویر شهر به عنوان یک شهر مدرن هم از نظر فناوری و هم از نظر فرهنگی یاد کرد. این تمایز در مرکز شهر قابل مشاهده است جایی که ساختمان ‌های بلند مرتبه خصوصی هنوز بر روی سطوح افقی ساختمان‌ های عمومی مانند ایستگاه اتوبوس اصلی شهر و ساختمانی که شهرداری ابوظبی و ساختمان اداره برنامه‌ ریزی شهر و ایستگاه اتوبوس اصلی را در خود جای داده، قابل مشاهده است.

 

دبی

تصویر معمولی از دبی تا دهه 1980 یک سکونتگاه ساده با ساختمان های کم ارتفاع بود که خانه هزاران نفر از مردم محلی و مهاجر بود. با کشف نفت دبی، رونق ساخت و ساز پیش بینی نشده ای به وجود آمد که تحول کامل معماری را ایجاد کرد. برخلاف ابوظبی، رشد دبی دور از تصور بود.مرکز تجارت جهانی که توسط معمار بریتانیایی جان هریس طراحی شد و در سال 1979 افتتاح شد، بسیار شبیه مرکز تجارت جهانی بود. این ساختمان اولین برج بلند در دبی محسوب می شود. طراحی شیک و مدرنیستی با روکش بتنی آن بیانگر طراحی شرکت های چن دملیتی و بزرگ محلی بود که دفاتر خود را در آن جا تاسیس می کردند.

 

مرکز تجارت جهانی دبی

مرکز تجارت جهانی دبی

امروزه مرکز تجارت جهانی با شکوه در میان آسمان‌ خراش‌های بیشمار دبی قرار گرفته است. حاکمان دبی اکنون تمرکزشان را به توسعه زمینه ‌ای بیشتر معطوف کرده ‌اند. کارآمد ترین مواد مقاوم در برابر حرارت در ساخت و ساز استفاده می شود و معماران تشویق می شوند تا طرح های سنتی را در کار بگنجانند. مدینه جمیرا یک نمونه عالی از توسعه کاملاً مدرن است که سبک عربی را منعکس می کند.

 

مدینه جمیرا

تفاوت بین دبی «قدیمی» و دبی «جدید» بسیار آشکار است. در شمال شهر دبی قدیم هزار تویی از کوچه‌ ها، بازارهای پر جنب و جوش و قلعه ‌های چند صد ساله است. در جنوب، تصویر شهر دبی شبیه یک فیلم با مضمون اینده است. قاب دبی از نظر استراتژیک بین این دو قرار گرفته است و تقابل فرهنگ قدیمی و جدید را نشان می دهد.

 

برج العرب

برج العرب که توسط معمار تام رایت طراحی شده شبیه بادبان متحرک قایق های عربی است. این سازه نمادین که از جزیره مصنوعی برمی خیزد، بر خط ساحلی جمیرا مسلط است و هتل ساحلی جمیرا در مجاورت آن قرار دارد. این برج از یک قاب فولادی بیرونی ساخته شده است که دور یک برج بتنی پیچیده شده است، با فایبر گلاس با پوشش تفلون سفید که “بادبان” سفید ساختمان را تشکیل می دهد.

 

استراحتگاه ساحلی جمیرا

استراحتگاه ساحلی جمیرا

بلند ترین ساختمان جهان، برج خلیفه با ساختار فولادی نقره ای نازک، خط افق را قطع می کند. در طراحی ساختمان، معمار اصلی آدریان اسمیت از معماری سنتی اسلامی الهام گرفت که از مارپیچ های صعودی پلکانی استفاده می کند. این ساختمان از یک پایه گل شکل تشکیل شده است.

 

شارجه

از سال 1950 تا 1970، معمارانی از سراسر جهان به شارجه آمدند. آن ها برخی از نقاط دیدنی آیکونیک مانند ماربلا، مسجد پادشاه فیصل و همچنین برخی از طرح های کمتر شناخته شده مانند “ساختمان بطری” را طراحی کردند.

 

مسجد ملک فیصل

بازار آبی ، طراحی شده توسط مایکل لیل و شرکا ، احتمالاً یکی از جسورانه ترین نمونه های معماری است که از دو دهه اول پس از شکل گیری امارات متحده عربی پدیدار می شود. از برخی از نقوش معماری امارات متحده عربی از جمله بارجیل (یا برج باد) الهام گرفته شده است. شارجه همچنین میزبان چند ساختمان معاصر مانند پاویون پروانه در جزیره نور است. با این حال ، امارات به نظر می رسد که هویت خود را حفظ کند و به طور فعال اقداماتی مانند استفاده مجدد و حفاظت مجدد تطبیقی را اتخاذ می کند.

 

عجمان، ام القوین، فجیره و راس الخیمه

عجمان، ام القوین، فجیره و راس الخیمه در حال توسعه هستند. اگرچه این شهرها از گذشته روستایی شان دور هستند در مقایسه با سایر شهرها رشد پایدارتری دارند. عجمان کوچکترین شهر از نظر وسعت اما بزرگترین امیرنشین از نظر جمعیت است. عجمان اخیراً انجمن «ریواق» را راه‌ اندازی کرده که از طریق آن می ‌خواهد با سبک معماری بین‌المللی که سایر شهرها توسعه داده‌ اند، تطابق یابد و در عین حال میراث فرهنگی را دست نخورده نگه دارد.

 

ام القوین

ام القوین

ام القوین عمدتاً تحت تأثیر فرهنگ اسلامی و عربی در معماری و سبک زندگی قرار دارد. هر روز پنج بار از مناره های مساجد که در سراسر کشور پراکنده اند اذان پخش می شود. فجیره و راس الخیمه شهرهایی هستند که هنوز هم سنتی و دارای قلعه ‌های قدیمی و هتل ‌های مجلل هستند.

سفر به امارات متحده عربی، میراث فرهنگی و مدرنیته را به طور متعادل گرد هم آورده است. با این حال، رشد و توسعه شهرها در دست حاکمان آن ها باقی می ماند. هر حاکمی بسته به منابع در دسترس و مفهوم سازی آن ها، دیدگاه خود را برای شهر دارد. هر امیرنشین کشور منحصر به فرد است اگرچه زبان معماری ممکن است یکنواخت و سفت و سخت به نظر برسد هر امیرنشین تأثیرات و داستان خاصی برای گفتن دارد.

 

کاری از تیم تولید محتوای 
آژانس هواپیمایی رادوین گشت